Zaanstad beweegt | Dick in gesprek met Eline

21 januari 2021

Het bruist in Zaanstad. Er ontstaan nieuwe wijken, bedrijven en initiatieven. Allemaal met nieuwe kansen en uitdagingen. Kortom, Zaanstad beweegt. En dat is goed! Als mobiliteitspartner is ProMobility vóór beweging. Want waar bewogen wordt, daar is vooruitgang, daar liggen kansen, daar is toekomstperspectief. Als trotse Zaanse ondernemer met mobiliteit als core business, ontfermt ProMobility zich met liefde en oprechte betrokkenheid over de mobiliteit en bereikbaarheid van Zaanstad, nu en in de toekomst. Hoe? Door de krachten te bundelen van ondernemers, bewoners en (overheids)instellingen uit Zaanstad, samen het gesprek aan te gaan en vooruit te kijken. Want samen houden we Zaanstad in beweging. De vraag is: hoe doen we dat op een veilige, verantwoorde en toekomstbestendige manier?

Wat is de visie van andere betrokkenen op mobiliteit in de Zaanstad? Dick gaat in gesprek met Eline Langeveld van Breikers: het platform dat werkgevers in de Metropoolregio Amsterdam (MRA) begeleidt bij hun transitie naar slimme & duurzame mobiliteit en logistiek. Ruim 230 grote werkgevers in de MRA zijn reeds aangesloten. Breikers is onderdeel van het overheidsprogramma ‘Samen Bouwen aan Bereikbaarheid’ en functioneert voor werkgevers waar nodig als brug naar belangenorganisaties, kennisinstellingen en de overheid.

Dick legt Eline een aantal stellingen voor over mobiliteit en duurzaamheid in de Zaanstad. Lees je mee?

 

1. De elektrische fiets is in 2040 het belangrijkste vervoersmiddel in Zaanstad.

Eline:
“De fiets speelt een belangrijke rol in onze samenleving en Nederland staat bekend als fietsland. Ik hoop dat de fiets, regulier of met ondersteuning, het meest gekozen voertuig zal zijn in 2040. Om dat te bereiken is er nog een hoop werk te verrichten.”

Dick:
“Vertel…”

Eline:
“Je ziet in Nederland heel veel fietsers op de weg. Toch kiezen nog veel werknemers voor de auto voor woon-werkverkeer. Ook voor afstanden kleiner dan 15 kilometer. Daar komt wel bij dat niet iedereen voor de fiets kan kiezen, als het werk een ander vervoersmiddel vraagt. Wel zie je dat steeds meer jongeren kiezen voor een elektrisch fiets. Het imago van dit vervoersmiddel is in positieve zin veranderd.”

Dick:
“Hoe kunnen werkgevers hun werknemers stimuleren vaker de fiets te pakken?”

Eline:
“Met een fietsplan als onderdeel van je mobiliteitsbeleid bijvoorbeeld. Gewenst gedrag belonen, goede fietsfaciliteiten zoals een douche op het werk en een aanbod fietsregeling zijn voorbeelden van succesfactoren om fietsen te stimuleren.”

 

2. In de toekomst hebben we geen eigen auto meer, maar delen we deze met andere mensen in de buurt.

Eline:
“Het aantal auto’s kan afnemen door het deelconcept. Er is vooral potentie bij de huishoudens met een tweede en derde auto. Ik denk wel dat er een groep reizigers zal blijven die geen afstand neemt van zijn vervoer in eigen bezit. Denk aan bijvoorbeeld de aannemers met bedrijfsbussen waarmee ze materiaal vervoeren.”

Dick:
“Ik zou er moeite mee hebben om mijn auto te delen. Ik wil mijn auto pakken wanneer ik dat wil. Als ik er dan moeite voor moet doen en hij is ook nog eens vies bijvoorbeeld… dat zie ik echt niet zitten.”

Eline:
“Dat begrijp ik. Jij denkt in het ‘bezit’ van een auto. Ik verwacht dat er in de toekomst vaker in ‘gebruik’ wordt gedacht: Mobility as a Service. Beschikbaarheid en bereikbaarheid zijn belangrijk bij het succes van deelconcepten. Daarnaast is het een kwestie van gewenning. Ik verwacht dat deelconcepten populairder worden.”

 

3. In 2040 zijn er in Zaanstad geen verkeersdoden meer.

Eline:
“Het is de ambitie van onze minister Cora van Nieuwenhuizen: in 2030 geen verkeersdoden meer. Dat zou geweldig zijn!”

Dick:
“Maar gaat het ook lukken, denk je?”

Eline:
“Eerlijk gezegd… ik denk het niet. Zolang er mensen in het spel zijn die zelf invloed kunnen uitoefenen en zelf een beslissing kunnen maken in het verkeer, blijven er verkeersongelukken ontstaan. Verkeersongevallen komen voort uit veel verschillende factoren. En op sommigen van deze factoren hebben wij geen invloed.”

Dick:
“Op welke factoren kunnen we wel invloed uitoefenen om het aantal verkeersongelukken terug te dringen?”

Eline:
“Werkgevers kunnen het thuiswerken meer promoten en het tijdstip waarop gereisd wordt meer spreiden.”

 

4. Een zakelijke berijder is bereid per jaar extra te betalen om ‘groen’ te rijden.

Eline:
“Uit good will denkt een berijder ‘ja’, maar als ze uiteindelijk de rekening zien, dan bedenken ze zich. Uit studies blijkt dat de berijder kijkt naar kosten.”

Dick:
“Wij ervaren dat berijders vaak geen flauw idee hebben wat een auto per maand kost. Een leasebedrag per maand klinkt daarom bij veel mensen als ‘duur’. Terwijl ze wel in één keer een fors bedrag uitgeven om een auto te kopen. Als je dat dan terugrekent en naast elkaar legt, dan scheelt het helemaal niet veel. Daarom maken wij open calculaties, om de berijder bewust te maken wat het rijden van een auto eigenlijk kost. Zo vergelijken we ook brandstofauto’s met elektrische auto’s. En groen rijden zit ‘m natuurlijk ook in de mindset.”

Eline:
“Inderdaad, groen denken zit in gedragsverandering. Als werkgever kun je dit stimuleren. De werkgever kan hier zijn of haar invloed pakken door bijvoorbeeld een keuzebeperking in het type en soort leaseauto’s. En met reiskostenregelingen kun een financiële prikkel geven. Geef een hogere kilometervergoeding voor de fiets. Wat betreft groen reizen kan de werkgever juist veel invloed pakken in het stimuleren van gewenst gedrag door dit te belonen. Er bestaan apps die met GPS-tracking aangeven hoe iemand reist.”

 

5. Overheden moeten meer investeren in snelfietsroutes dan in auto(snel)wegen.

Eline:
“Er moet zeker geïnvesteerd worden in snelfietsroutes! Of het een afweging moet zijn tussen de fiets of auto hangt van de vraag af. Als je het aanbod verhoogt komt er automatisch meer vraag. Als je het aantal fietsers laat stijgen, dat kan dat wel degelijk zorgen voor een afname van autogebruikers.”

Dick:
“En je gaf net aan dat veel mensen op fietsafstand van hun werk wonen.”

Eline:
“Ja, procentueel gezien wonen de meeste werknemers op een fietsafstand van hun werk. Toch gaat maar een klein percentage hiervan op de fiets. Door het fietsen nog aantrekkelijker te maken stimuleer je fietsgebruik.”

Dick:
“Wat kunnen bedrijven in de Zaanstreek doen om werknemers vaker de fiets te laten pakken?”

Eline:
“Dit begint bij bewustwording. Er is bijvoorbeeld een fietssnelroute tussen Zaandam en Amsterdam. Ik vraag mij af hoeveel werkgevers dit weten en of zij dit actief communiceren naar hun medewerkers. Ofwel, het aanleggen van fietssnelwegen alleen is niet voldoende. Je zult fietsgebruik moeten stimuleren met activatieprogramma’s, campagnes en beloningsystemen.”

 

In contact komen met Breikers? Bedrijven kunnen zich aansluiten bij het Breikersnetwerk.

Terug naar alle blogs