Snoepje…

1 februari 2017

Bij ProMobility als autoleasebedrijf stappen wekelijks berijders in een fonkelnieuwe auto, waarbij zij hun oude auto weer bij ons inleveren. Ingeleverde auto’s zijn er in alle soorten, maten, kleuren, met en zonder schade.

Af en toe rijdt er een snoepje de oprit van ons kantoor aan de Oude Singel in Geervliet op. Een auto die helemaal klopt, er van binnen en buiten tiptop uitziet, geen schades heeft en als bonus een heel erg aantrekkelijke kilometerstand.

Over het algemeen heb ik niet zoveel met auto’s, met mijn motto “als het ding maar rijdt” kon ik prima uit de voeten in mijn wat oudere Citroën C3. Hoewel als ik eerlijk ben, was ik de slappe stoelen, het vocht tegen mijn voorruit in de wintermaanden en de zeer matig werkende airco eigenlijk wel een beetje zat. Maar wat dan, daar was ik nog niet uit. En nu stond er begin januari zomaar een snoepje op de oprit. Wat de auto nog aantrekkelijker maakt is het model, een Mercedes A 180. Vanaf het moment dat ik dit model in de showroom heb zien staan een aantal jaren geleden, staat die, eigenlijk onbereikbaar, boven aan mijn lijstje. Waar mijn collega’s lyrisch zijn over andere merken en modellen, was dit mijn keuze.

Het voorstel van mijn collega Rens of ik de auto even naar de stalling wil brengen laat ik niet aan me voorbijgaan. Na wat getob met het vinden van de achteruit (optillen van de pook), tot grote hilariteit van mijn collega’s, rij ik mijn eerste meters. Het schakelen is even wennen, heel anders dan een C3 maar verder rijdt het als een zonnetje. Stevige stoelen, alles erop en eraan, hier wordt ik heel blij van. De C3 krijgt een nieuw baasje en ik wordt de trotse eigenaar van dit snoepje.

De eerste paar honderd kilometers staan inmiddels op de teller en elke keer als ik instap wordt ik blij. Dit is voor mij geen auto die me van A naar B brengt, maar een belevenis. Dit is mijn snoepje….

Hartelijke groet,

Agaath

[calltoaction]

Terug naar alle blogs